اصطلاحات فی و فولادی زیادی به طور مداوم استفاده می شوند، اما آیا آنها واقعا یکسان هستند؟
همانطور که میدانید فولاد ، یک ماده محبوب برای ساخت و ساز و محصولات مصرفی است و به نظر به سختی آهن (Fe) می رسد. اما این می تواند فریبنده باشد!
در واقع، تفاوت بین آهن (Fe) و فولاد در جهان که اغلب فولاد را به عنوان یک نوع ف می دانند، بسیار نادیده گرفته می شود. حتی در کاربردهای حرفه ای، این اصطلاحات با هم استفاده می شود. فولاد معمولا به عنوان مصالح ساختمانی در اسکلت ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرد. به همین دلیل است که شما می توانید از اصطلاح ساختمان فی فولادی” در رابطه با آسمان خراش ها استفاده کنید. پس این دو، یکی نیستند و از لحاظ فنی، نباید جایگزین هم استفاده شوند.
پس تفاوت بین آهن و فولاد در چیست؟
پاسخ را می توان در چند تعریف ساده پیدا کرد. عناصر فی یک عنصر شیمیایی متشکل از موادی مات، قابل انعطاف و براق است. عناصر اشاره شده در این تعریف همان هایی هستند که شما در مورد جدول تناوبی عناصر در شیمی دبیرستان آموختید. برخی از فات معمولی عبارتند از تیتانیوم، مس ، نیکل و آهن .
از سوی دیگر، فولاد یا استیل، آلیاژ آهن با مقادیر مختلف کربن (از ۰٫۵ تا ۱٫۵ درصد) است. فولاد، یک آلیاژ است و بنابراین یک عنصر خالص نیست. در حقیقت فولاد از ترکیب حداکثری عنصر (Fe) با مقادیر حداقلی دیگر عناصر تشکیل می شود. پس فولاد یا استیل بخشی از ف آهن است، و چون در ترکیب شیمیایی آن کربن و دیگر عناصر وجود دارد، پس یک ف خالص نیست.
پس برای تولید ، ناخالصی هایی مانند سیلیس، فسفر و گوگرد باید قبل از افزودن کربن از سنگ آهن حذف شود. بزرگترین مزیت فولاد نسبت به آهن این است که میتواند پس از ترکیب با دیگر عناصر مقاومت کششی و چقرمگی بیشتری نسبت به آهن پیدا کند. در همه چیز به همین دلیل که آن را در همه چیز استفاده می کنند .
میتواند با توجه به عنصر افزوده شده در آن در صنایعی همچون آسمان خراش ها، تفنگ ها، کشتی ها، قطارها و ابزار جراحی ، اتومبیل ها و سازه ای فی ، ساخت پالایشگاه ها ، ساخت تجهیزات معدن ، و بسیاری کاربردهای دیگر مصرف دارد و از محبوب ترین مواد تولیدی و مصرفی در جهان می باشد.
درباره این سایت